Nemrut Dagi

Wznoszące się 2150 metrów od gór Anti-Taurus w południowo-środkowej Turcji stoi stanowisko archeologiczne Nemrut Dagi (wymawiane jako korzeń NEHM dah-uh). Uważany za tumulus pochówku i Hierotheseion (Święta Stolica) 1^st wiek pne Król Commagene, Antioch I Epifanes, strona jest tak samo inspirująca, jak enigmatyczna.

Unikalna kapliczka na szczycie góry była nieznana wszystkim oprócz lokalnych pasterzy aż do jej odkrycia w 1881 r. Przez geologa zatrudnionego przez rząd osmański. Wykopaliska archeologiczne w 1953 r. Przeprowadzone przez American School of Oriental Research przeprowadziły dokładne badania tego miejsca i ustanowiły program ochrony, ale nie zapewniły ani wglądu w metody budowy, ani starożytnego wykorzystania dziwnego skalnego wzgórza i jego świątyń.

Historia zapisuje, że królestwo Commagene znajdowało się na granicy imperium Seleucydów (które nastąpiło po imperium Aleksandra Wielkiego w Anatolii) i Partii. W 80 pne, wraz z osłabieniem imperium Seleucydów, gubernator Commagene ogłosił niepodległość swojego królestwa. Niedługo potem rzymski sojusznik Mithridates I Callinicus ogłosił się królem, założył swoją stolicę w Arsamei i rozpoczął krótkotrwałą dynastię Commagene. Mitrydates zmarł w 64 rpne, a jego następcą został jego syn Antioch I Epifanes, który rządził przez 26 lat. Commagene był następnie rządzony z Rzymu lub przez marionetkowych królów do 72 roku ne, kiedy został w pełni włączony do Cesarstwa Rzymskiego.

Podczas panowania Antiochusa naturalnie występujący szczyt Nemrut Dagi był szeroko zarysowany, nakryty szybującym stożkowatym szczytem i ozdobiony dwoma związkami świątynnymi i wieloma pięknymi kamiennymi rzeźbami. Stożkowy tumulus wznosi się 50 metrów nad świątyniami, ma 150 metrów średnicy i składa się z niezliczonych tysięcy kawałków białego wapienia wielkości pięści. Archeolodzy, zakładając, że tumulus zapisuje szczątki pochówku Antiochusa, tunelowali do wielkiego stożka skał, ale nie znaleźli niczego, co uzasadniałoby ich przypuszczenia. Cel tego ogromnego przedsięwzięcia pozostaje tajemnicą.

Tumulus jest ograniczony od wschodu, zachodu i północy trzema dziedzińcami, każdy wykuty z żywej skały. Na wschodnim dziedzińcu znajduje się duży taras, pięć kolosalnych posągów, piramidalny ołtarz ognia i pozostałości kilku ścian. Rzeźby skalne zdobiące wschodnie mury przedstawiają perskich i macedońskich przodków Antiocha. Posągi, osiągające wysokość 8-10 metrów każdy, zawierają kilka bóstw, zgodnie z zasadą synkretyzmu. Pięć posągów reprezentuje:

• Apollo - Mitra - Helios - Hermes
• Tyche, czyli bogini płodności Commagene
• Zeus - Oromades (Ahuramazda)
• Antioch
• Herakles – Artagnes – Ares

Szereg posągów na zachodnim tarasie przedstawia te same bóstwa, a także płaskorzeźby przedstawiające króla Antiocha ściskającego ręce Apollo-Mithra-Hermesa, Zeusa-Oromasdesa i Heraklesa-Aresa-Artagnesa. Głowy wszystkich posągów zarówno na wschodnim, jak i zachodnim tarasie spadły na ziemię, najprawdopodobniej w wyniku trzęsień ziemi, które nękają region.

Wśród rzeźbionych kamieni na zachodnim tarasie jeden znany jako „Lew Commagene” zawiera znaczące informacje astronomiczne. W tle płaskorzeźby można zobaczyć dziewiętnaście gwiazd, a na ciele lwa półksiężyc jest pokazany na szyi lwa, a nad grzbietem lwa są trzy planety o nazwach Mars, Merkury i Jowisz. Ulga ta została zinterpretowana (przez archeoastronomów korzystających z programu komputerowego Skyglobe), aby wskazać datę 6 lipca^th w 61 lub 62 pne. Istnieją różne opinie co do znaczenia tej daty. Profesor Otto Neugebauer z Uniwersytetu Browna uważa, że ​​nadszedł czas, gdy Antiochus zasiadł na tronie przez rzymskiego generała Pompejusza, zaś Adrian Gilbert (pisząc w Znaki na niebie) postrzega to jako ezoteryczną koronację Antiocha jako szefa tajnego bractwa perskiego / anatolijskiego.

Kamienne rzeźby, Nemrut Dagi


Dziwny szczyt Nemrut Dagi