Gigant z Cerne Abbas z owcami i pasterzem na lewym ramieniu
Na wzgórzu wznoszącym się z małej wioski Cerne Abbas w Dorset, 60-metrowy olbrzym z Cerne i kopiec słupa majowego nad jego głową od czasów starożytnych wyznaczają miejsce mocy płodności. Głębokie rowy (wycięte w kredowej skale zbocza wzgórza) wyznaczające kształt giganta były utrzymywane przez pokolenia lokalnych mieszkańców od co najmniej drugiego tysiąclecia pne. Opisując pogańskie obchody Dnia Maja w swojej „Anatomii nadużyć” (2), Philip Stubbs napisał:
„Setki mężczyzn, kobiet i dzieci udają się do lasów i gajów i spędzają całą noc na rozrywkach, a rano wracają z konarami brzozy i gałęziami drzew, aby udekorować swoje zgromadzenia wszystkim… Słyszałem to wiarygodnie donoszą ludzie o wielkiej powadze, że ze stu pokojówek udających się do lasu zaledwie jedna trzecia z nich wróciła do domu po drodze.
Tańce na masztach majowych nadal odbywały się w tym miejscu dopiero w 1635 roku, kiedy władze chrześcijańskie ostatecznie zniosły pogańskie święta. W pruderyjnych czasach wiktoriańskich rowy penisa olbrzyma były wypełnione ziemią i ukryte pod trawą. Gigant, którego imię może pochodzić od celtyckiego boga płodności Cernunnosa, ma legendarną moc leczenia bezpłodności u kobiet, a bezdzietne pary nadal kopulują leżąc na trawie w fallusie olbrzyma. Linia wzroku poprowadzona wzdłuż penisa olbrzyma w majowy dzień wskazuje dokładnie na słońce wznoszące się nad szczytem wzgórza.
Poniżej olbrzyma płynie starożytna święta studnia, znana niegdyś jako „srebrna studnia”, ale przemianowana na studnię św. Augustyna po przybyciu chrześcijaństwa na te tereny. Mówi się, że św. Augustyn opierał się na swojej lasce podczas głoszenia w tym miejscu i tam, gdzie laska się dotykała
ziemia, studnia wytrysnęła. Miejscowy folklor opowiada, jak mieszkańcy Cerne Abbas wygnali Augustyna, woląc pozostać dobrymi, uczciwymi poganami, i że ich dzieci rodziły się z rybimi ogonami, dopóki nie nawróciły się na nową religię! W przeciwieństwie do wielu pogańskich studni przejętych przez chrześcijan w Anglii, źródła wciąż płyną, a miejsce to ma cudowną kobiecą energię, która równoważy moc męskiego boga na wzgórzu powyżej.
Martin Gray jest antropolożką kultury, pisarką i fotografką specjalizującą się w badaniu tradycji pielgrzymkowych i miejsc sakralnych na całym świecie. W ciągu 40 lat odwiedził ponad 2000 miejsc pielgrzymkowych w 165 krajach. The Światowy przewodnik pielgrzymkowy na stronie Sacredsites.com jest najbardziej wszechstronnym źródłem informacji na ten temat.Przewodniki po Anglii
Martin poleca te przewodniki turystyczne
Aby uzyskać dodatkowe informacje:
