Pielgrzym modli się w świątyni Nizamuddin Dargah, New Delhi
(Haryana & Punjab Photo Gallery)
Sanktuarium Nizamuddin Dargah to słynna świątynia sufi znajdująca się w rejonie Nizamuddin w New Delhi w Indiach. Jest to grób Nizamuddina Auliya, znanego sufickiego świętego, który jest uważany za jedną z najbardziej czczonych postaci w świecie islamskim. Miejsce to ma wielkie znaczenie religijne i duchowe dla muzułmanów, ponieważ uważa się, że jest miejscem błogosławieństw i boskiej interwencji.
Związek między Sanktuarium Nizamuddin Dargah a hinduizmem jest dość wyjątkowy. Pomimo tego, że jest miejscem muzułmańskim, od wieków jest czczone przez Hindusów. Wielu Hindusów wierzy, że Nizamuddin Auliya był sufickim świętym, który przekroczył granice religijne i pracował dla dobra wszystkich ludzi, niezależnie od ich wiary. Znajduje to odzwierciedlenie w fakcie, że sanktuarium przyciąga gości ze wszystkich środowisk religijnych, którzy przybywają, aby szukać błogosławieństwa świętego i ofiarować swoje modlitwy.
Sanktuarium Nizamuddin Dargah ma bogatą historię, a niektóre zapiski wskazują, że istnieje od ponad 700 lat. Hazrat Nizamuddin Auliya był wybitnym sufickim świętym, który wierzył w ideę uniwersalnej miłości i harmonii, co przyciągało ludzi różnych religii do jego nauk. Sanktuarium zostało zbudowane po jego śmierci i stało się popularnym miejscem, w którym ludzie przychodzili i modlili się. Na przestrzeni wieków obiekt był kilkakrotnie rozbudowywany i odnawiany, a obecna struktura pochodzi z XVI wieku. Istnieje również wiele spekulatywnych odniesień historycznych do tego miejsca, a niektórzy uczeni sugerują, że pierwotnie była to hinduska świątynia poświęcona bogini Devi. Jednak nie ma konkretnych dowodów na poparcie tego twierdzenia.
Architektura Sanktuarium Nizamuddin Dargah jest dość wyjątkowa i różni się od innych świątyń w stanie Haryana i ogólnie w Indiach. Świątynia została zaprojektowana w stylu architektonicznym Mogołów, z dużą centralną kopułą i czterema mniejszymi kopułami w rogach. Fasada świątyni jest ozdobiona skomplikowanymi wzorami kwiatowymi i geometrycznymi, a wnętrze zdobią wyszukane rzeźby i kaligrafia. Główne wejście do sanktuarium prowadzi przez małą bramę zwaną Chaunsath Khamba, która prowadzi na dziedziniec otoczony główną salą modlitewną, grobowcami innych sufickich świętych i innymi mniejszymi budynkami. Grobowiec Hazrata Nizamuddina Auliya znajduje się na środku dziedzińca i jest ozdobiony misternymi rzeźbami i kaligrafią.
Witryna jest także domem dla różnych drzew i roślin, w tym neem, peepal i banyan. Nizamuddin Dargah znajduje się w gęsto zaludnionym obszarze Delhi, a otaczająca go geografia jest typowa dla miejskiego krajobrazu. Jednak obszar ten znany jest z bujnej zieleni i obecności w pobliżu rzeki Jamuny. Sama świątynia położona jest na niewielkim wzniesieniu, z którego roztacza się imponujący widok na okolicę.
Sanktuarium Nizamuddin Dargah nadal przyciąga gości ze wszystkich środowisk religijnych, a opiekunowie sanktuarium ciężko pracują, aby utrzymać atmosferę pokoju i harmonii. Sanktuarium jest nadal wykorzystywane do pielgrzymek zarówno przez muzułmanów, jak i hindusów, którzy przybywają, aby szukać błogosławieństwa świętego i ofiarować swoje modlitwy. Miejsce to jest również popularnym celem turystów, którzy przyjeżdżają podziwiać piękną architekturę oraz poznać bogatą historię i kulturę okolicy.
Chronologia
- 1325 n.e.: Nizamuddin Auliya, suficki święty i filozof, przybył do Delhi i założył zakon suficki znany jako Chishtiya.
- 1562: Budowa Nizamuddin Dargah rozpoczęła się po śmierci Nizamuddin Auliya, pod patronatem cesarza Mogołów Humajuna.
- 1608: Nowa brama do sanktuarium, znana jako Chaunsath Khamba, zostaje zbudowana za panowania Jahangira.
- 1732: Sanktuarium zostaje odnowione pod patronatem cesarza Mogołów Muhammada Szacha i jego syna Jahangira.
- XVIII wiek: Nizamuddin Dargah został uszkodzony podczas inwazji perskiego władcy Nadira Szacha.
- 1818: Brytyjski oficer William Fraser osiedla się w pobliżu sanktuarium i zostaje patronem tego miejsca.
- XIX wiek: Nizamuddin Dargah został odrestaurowany i rozbudowany przez rząd brytyjski.
- Koniec XIX wieku: Sanktuarium stało się ważnym ośrodkiem muzyki i poezji sufickiej.
- 1947: Po podziale Indii i Pakistanu sanktuarium staje się celem pielgrzymek muzułmanów z obu krajów.
- 1975: Aga Khan Trust for Culture rozpoczął projekt renowacji w Nizamuddin Dargah, który trwał przez kilka dziesięcioleci.
- Coroczny Festiwal Urs: Festiwal Urs odbywa się co roku w sanktuarium dla upamiętnienia rocznicy śmierci Nizamuddina Auliyi. Odbywa się w islamskim miesiącu Rabi 'al-awwal i obejmuje muzykę, poezję i inne wydarzenia kulturalne.
- Coroczny Phool Walon Ki Sair: Ten festiwal odbywa się w październiku i obejmuje ofiarowanie kwiatów zarówno dargah, jak i pobliskiej świątyni hinduskiej. Festiwal jest symbolem międzywyznaniowej harmonii między hinduistami i muzułmanami.
- Coroczne Chatti Sharif: To święto odbywa się szóstego dnia islamskiego miesiąca Rajab i upamiętnia urodziny Mahometa. Festiwal obejmuje specjalne modlitwy i ofiary w sanktuarium.
- Coroczne Basant Panchami: Ten festiwal odbywa się w lutym i wyznacza początek wiosny. Jest obchodzony w sanktuarium z występami muzycznymi i poetyckimi.
- Regularnie: Ludzie z różnych środowisk religijnych odwiedzają Nizamuddin Dargah, aby prosić o błogosławieństwo i złożyć wyrazy szacunku sufickiemu świętemu Nizamuddinowi Auliyi. Uważa się, że miejsce to posiada duchowe i uzdrawiające moce i jest popularnym celem zarówno poszukiwaczy duchowych, jak i turystów.
Dodatkowe linki: