Święte góry Hawajów

Mauna Kea

Mauna Kea, na wysokości 13,796 16,000 stóp, jest najwyższą górą na Hawajach i całym Oceanie Spokojnym. Mierząc od podstawy na dnie oceanu, 35,000 35 stóp w dół, jest najwyższy na świecie. Ze względu na swoją dużą masę opuścił również około 23 237,000 stóp w skorupę. Przylegający do Mauna Kea stożek Mauna Loa jest tylko 1 metrów niższy. Mauna Kea stanowi 4500% wyspy Hawajów i jest czwartym pod względem aktywności wulkanem. Najstarsze znane skały mają prawdopodobnie 100,000 XNUMX lat, a wiek Mauna Kea szacuje się na XNUMX milion lat. Mauna Kea jest obecnie uśpiona, a jej ostatnia erupcja miała miejsce około XNUMX lat temu. Trzęsienia ziemi występują sporadycznie na Mauna Kea, co wydaje się być wynikiem uszkodzenia tektonicznego, a nie ruchu magmy. Zimowy śnieg pada na wyżyny, gromadząc się na wiele stóp, a to dało szczytowi jego miejscową nazwę Mauna Kea, co znaczy „Biała Góra”. Lodowce istniały na Mauna Kea, szacunkowo trzy razy w ciągu ostatnich XNUMX XNUMX lat. Odkąd ludzie po raz pierwszy przybyli na Hawaje, Mauna Kea wywiera silny duchowy magnetyzm, a pielgrzymi często wspinają się po stromych zboczach. Ze szczytu widok jest tak piękny, jak każdy na świecie.

Haleakala

Haleakala to nazwa krateru, który tworzy szczyt wulkanu Maui Wschodnie. Maui, jedna z młodszych wysp łańcucha hawajskiego, zaczęła się jako dwa oddzielne wulkany na dnie oceanu (wulkan Wschodni Maui prawdopodobnie zaczął się rozwijać około 2.0 miliona lat temu). Za każdym razem, w wielkich epokach geologicznych, dwa wulkany wybuchły i rozprzestrzeniły się nowe arkusze lawy na starszym, stopniowo rosnącym budynku, aż szczyty wulkanów w końcu pojawią się nad powierzchnią morza. Następnie lawa, popioły dmuchane i aluwia ostatecznie połączyły się razem z bliźniaczymi szczytami przesmykiem lub doliną. Obecnie Haleakala, większy wschodni wulkan, ma wysokość 10,023 stóp (3055 metrów) nad oceanem i około 30,000 9,100 stóp (97 metrów) od podstawy na dnie oceanu (XNUMX% objętości Haleakala jest faktycznie poniżej poziomu morza).

Haleakala jest często, i niepoprawnie, uważana za największy uśpiony krater wulkaniczny na świecie, ale istnieją większe kratery wulkaniczne, zwane kalderami, gdzie indziej na planecie. Haleakala nie jest naprawdę uśpiona, po raz ostatni wybuchła około 1790 r. (Wybuchła co najmniej 10 razy od roku 1000) i nie jest też prawdziwym kraterem, lecz raczej resztką dwóch erozyjnych dolin częściowo wypełnionych lawą z więcej ostatnia aktywność wulkaniczna. Mimo to „krater” Haleakala to rozległe miejsce, wystarczająco duże, aby pomieścić całą wyspę Manhattan. Z krawędzi krateru ścieżka prowadzi 3000 stóp w dół na mile szlaków turystycznych i domków dostępnych na noc. Haleakala oznacza „Dom Słońca” i pierwotnie dotyczył tylko wschodniego szczytu. Według polinezyjskiej legendy półbóg Maui uchwycił słońce i zmusił go do spowolnienia podróży po niebie, aby dać swoim ludziom więcej godzin dziennych. Wcześniej słońce poruszało się zbyt szybko i nie było czasu na nic w ciągu dnia. Dziś nazwa Haleakala ma zastosowanie do całej góry. Badania archeologiczne kilku małych świątyń i ołtarzy w kraterze wskazują, że ludy hawajskie czciły Haleakalę od co najmniej 800 r.

Martin Gray jest antropolożką kultury, pisarką i fotografką specjalizującą się w badaniu tradycji pielgrzymkowych i miejsc sakralnych na całym świecie. W ciągu 40 lat odwiedził ponad 2000 miejsc pielgrzymkowych w 165 krajach. The Światowy przewodnik pielgrzymkowy na stronie Sacredsites.com jest najbardziej wszechstronnym źródłem informacji na ten temat.