Świątynia Dhakeshwari, Dhaka

Dhakeshwari, co znaczy „Bogini Dhaka”, jest główną świątynią hinduistyczną w Bangladeszu. W roku 1966 zaczęło się nazywać Dhakeshwari Jatiya Mandir, w wyniku kampanii grup hinduistycznych Bangladeszu, które domagały się oficjalnego uznania po ogłoszeniu islamu jako religii państwowej w 1988. Jest własnością państwa, co wyróżnia go jako Narodowa Świątynia Bangladeszu.
Według legendy Dhakeshwari został zbudowany w 12 wieku przez króla Ballala Sena z dynastii Sena. Mówi się, że król marzył o posągu bogini Durgi pochowanym w dżungli i po znalezieniu posągu zainstalował go w swojej świątyni jako Dhakeshwari. Obecnego stylu architektonicznego świątyni nie można jednak datować na 12 wiek ze względu na liczne remonty, naprawy i przebudowy, które miały miejsce z czasem. Obecna świątynia ma dwieście lat i została zbudowana przez przedstawiciela Kompanii Wschodnioindyjskiej, chociaż prawdopodobnie agent po prostu odnowił istniejącą świątynię. Jest to trzypokojowa konstrukcja z werandą z przodu i ma piękne drewniane drzwi z rzeźbami. W północno-wschodnim rogu kompleksu znajdują się cztery małe świątynie Shivy zbudowane w 16X wieku przez króla Mansinga. Świątynia Dhakeshwari jest otwarta codziennie i mile widziani są ludzie wszystkich religii.

Niektórzy uważają świątynię Dhakeshwari za jedną z Shakti Pithas, gdzie spadł klejnot z korony bogini Sati. Chociaż prawda tego nie jest znana, świątynia była czczona przez wiele setek lat. Oryginalna X-letnia statua Durgi z 800 została zabrana do Kumartuli w Kalkucie w Bengalu Zachodnim w Indiach, ale jej replika nadal znajduje się w Dhakeswari.

Świątynia Dhakeshwari została poważnie uszkodzona podczas wojny wyzwoleńczej 1971 w Bangladeszu, a ponad połowa budynków świątyni została zniszczona. Główna sala kultu została przejęta przez armię Pakistanu i wykorzystana jako miejsce do przechowywania amunicji. Świątynia została dodatkowo uszkodzona podczas muzułmańskich ataków 1989 – 92. Znaczna część ziemi świątynnej została utracona z powodu Ustawy o własności majątkowej i konfiskaty dokonanej przez rząd Bangladeszu, a obecne pomieszczenia są znacznie mniejsze niż historyczny zasięg nieruchomości.

Świątynia Dhakeshwari jest ośrodkiem działalności społeczno-kulturalnej i religijnej. Każdego roku wielkie święto Durga Puja (najważniejsze wydarzenie w bengalskim kalendarzu hinduskim) w Dhace odbywa się w świątyni. Kilka tysięcy wiernych i obserwatorów (w tym muzułmanów) przepływa przez lokale, w których oferuje się im prasad (jedzenie - zwykle ryż i soczewicę). Durga Puja kończy się po pięciu dniach, gdy idole Durgi i jej czworo dzieci Lakszmi, Saraswati, Kartik i Ganesh zabrani są w procesjach ze świątyni w celu zanurzenia się w rzece lub morzu. ZA Bidźaja Sammelani program kulturalny odbywa się na sąsiednim paradzie kilka dni po zakończeniu Durga Puja, a także jest ważnym wydarzeniem kulturalnym w kalendarzu Dhaka, regularnie przyciągającym niektóre z najlepszych wykonawców z branży muzycznej i filmowej w Dhace.

Jednym z najważniejszych wydarzeń tego roku jest procesja Janmashthami, która rozpoczyna się w świątyni Dhakeshwari, a następnie przechodzi ulicami Starej Dhaki; dzieje się to w dniu urodzin Pana Kryszny, który jest również świętem państwowym w Bangladeszu i drugim po Durga Puja ważnym w kalendarzu bengalskim. Pochód pochodzi z 1902, ale został zatrzymany w 1948 po ustanowieniu Pakistanu i kolejnych atakach muzułmańskich tłumów w Dhace. Procesja została wznowiona w 1989.

W poprzednich stuleciach festiwale odbywały się również w miesiącu Czajtra w kompleksie świątynnym (w indyjskich kalendarzach hinduskich i tamilskich Chaitra jest pierwszym miesiącem roku, w kalendarzach bengalskim i nepalskim jest uważany za ostatni miesiąc i zgodnie z kalendarzem gregoriańskim rozpoczyna się w marcu lub kwietniu).

Dhaka, wcześniej pisane jako Dhaka w języku angielskim, jest stolicą i jednym z najstarszych miast Bangladeszu. Historia Dhaka zaczyna się od istnienia zurbanizowanych osad w obszarze, który obecnie jest Dhaka, pochodzący z 7 wieku naszej ery. Obszar miasta był rządzony przez buddyjskie królestwo Kamarupa przed przejęciem kontroli nad dynastią Sena w 9X wieku n.e. Po dynastii Sena Dhaka był stopniowo rządzony przez tureckich i afgańskich gubernatorów pochodzących z Sułtanatu Delhi przed przybyciem Mogołów do 1608. Po Mogołów Brytyjczycy rządzili regionem przez ponad 150 lat aż do uzyskania niepodległości przez Indie. W 1947 Dhaka stała się stolicą prowincji Bengalu Wschodniego pod panowaniem Pakistanu. Po uzyskaniu niepodległości Bangladeszu w 1971, Dhaka stała się stolicą nowego państwa.

Istnieją różne teorie dotyczące pochodzenia nazwy Dhaka. Jednym z nich jest to, że nazwa pochodzi od założenia świątyni Bogini Dhakeshwari przez Radżę Ballal Sea w 12X wieku. Kolejny pochodzi z Radżatarangini tekst napisany przez Kaszmirskiego Brahmana o imieniu Kalhana. Mówi, że region był pierwotnie znany jako Dhaka. Słowo Dhaka znaczy wieża strażnicza. Bikrampur i Sonargaon - wcześniejsze twierdze władców bengalskich znajdowały się w pobliżu. Więc Dhaka prawdopodobnie była używana jako strażnica do ich fortyfikacji.